خواص فیزیولوژی

 آب که در آب درمانی مورد استفاده قرار می گیرد شامل موارد زیر می باشد:

• اثر حرارتی: با استفاده از آب درمانی، اثرات مفید سرما یا گرما در سطحی وسیع حاصل می شود. این امر موجب بروز تغییراتی چون افزایش یا کاهش فشار خون، افزایش تعداد ضربان قلب، گشاد یا تنگ شدن عروق خونی محیطی، افزایش تعداد تنفس، تغییر درجه حرارت بافت و جریان خون می گردد. گرما ابتدا موجب افزایش فشار خون می شود ولی پس از مدتی به علت گشاد شدن عروق، فشار خون کاهش می یابد.

• اثرات چرخش آب (ویرپول): در اغلب استخرها یا تانک های آب درمانی، با کمک یک پمپ الکتریکی، امواج مکانیکی در آب ایجاد می شود. این امواج موجب رفع گرفتگی عضلانی و شل شدن عضلات و در نتیجه آسان تر شدن حرکات می گردد. با کمک این امواج، بافت های مرده زخم ها به راحتی از زخم جدا می شود. این خاصیت در سوختگی ها مورد استفاده قرار می گیرد. امواج ایجاد شده در آب موجب تسکین درد بیمار گردیده و آرامبخش می باشد. دمای مورد استفاده در آب درمانی به طور متوسط 5/35 تا 5/36 درجه سانتی گراد بوده و طول مدت درمان حدود بیست دقیقه در نظر گرفته می شود. برای کاهش احتمال عفونت می توان مواد ضدعفونی کننده مثل بتادین نیز به آب افزود. قبل از وارد شده به آب نیز باید پاها در محلول 1% کلر فرو برده شود.